Kerkhistorische studies over 3 Oudvaders

Bij aanschaf van boeken ter waarde van € 30 of meer in één keer GRATIS verzenden!



Kerkhistorische studies / proefschriften over 3 bekende Oudvaders.
Allen gedrukt bij uitgeverij Ton Bolland, voorheen H.A. van Bottenburg N.V., te Amsterdam.

William Perkins door Dr. J.J. van Baarsel (1975)
Blz. 321

William Perkins (Marston Jabbet, Warwickshire, 1558-1602) was een Anglicaans puriteins predikant.
Als geboorteplaats van William Perkins wordt Marston Jabbett genoemd, in het graafschap Warwickshire gelegen. Veel is er van zijn jeugd niet bekend, wel dat hij uit een welgestelde familie kwam. Zijn ouders stuurden hem naar Christ's College van de Universiteit van Cambridge. Een van zijn hoogleraren was Thomas Cartwright. Met ijver wierp hij zich op de studie theologie.
Perkins had een onstuimig studentenleven. Volgens de traditie kwam hij tot bezinning toen hij een moeder tegen haar kind hoorde zeggen: Wees stil, of ik zal je aan die dronken Perkins daarginds geven. Tijdens zijn studie in Cambridge, waar Laurence Chaderton tutor was, bekeerde hij zich tot God. Hij ontving zijn Bachelor of Arts in 1581 en zijn Master of Arts in 1584.
Zijn verdere leven zou hij nauw aan Cambridge verbonden blijven. En als zodanig heeft hij grote invloed uitgeoefend op een lange rij aanstaande predikanten. Daarom werd hij later wel "de vader van het puritanisme" genoemd.
Perkins heeft, naast al zijn ambtelijke arbeid in prediking en pastoraat, veel geschreven. De gevangenis in Cambridge was deel van zijn werkterrein. Het was zijn gewoonte met de veroordeelden naar de plaats van terechtstelling te gaan. Zijn invloed was groot, tot ver buiten de grenzen van zijn land. Ook Gisbertus Voetius, hoogleraar in Utrecht, en Amesius in Franeker hebben die invloed ondergaan. Volgens. prof. dr. W. J. op 't Hof is Perkins de belangrijkste vertegenwoordiger was van het Engels piëtistisch puritanisme.
Hij wist de wetenschappelijke problematiek van de theologie op een eenvoudige manier binnen het bereik van de mensen te brengen. In zijn theologie staat de praktijk van het geloofsleven centraal. Hij wist steeds een praktische benadering te bieden. Zijn werken hebben zowel in Engeland als daarbuiten een grote invloed gehad. Zo is hij van grote invloed geweest op de Nederlandse theologen Willem Teellinck, Voetius, hoogleraar in Utrecht, en Amesius, hoogleraar in Franeker. Tijdens de Nadere Reformatie zijn veel geschriften van Perkins vertaald, waardoor hij van grote invloed was in Nederland.
Hij stierf in 1602, kort voor het einde van de regeerperiode van koningin Elizabeth I. James Montagu preekte voorafgaand aan zijn begrafenis en nam als tekst voor de preek Jozua 1 vers 2: 'Mozes, mijn dienaar, is dood'. Hij werd begraven in de St. Andrew's kerk te Cambridge, de kerk die hij achttien jaar lang had gediend.

Willem Teellinck door Dr. W.J.M. Engelberts (1973)
Blz. 227

Willem Teellinck (Zierikzee, 4 januari 1579 - Middelburg, 8 april 1629) was een Nederlands predikant en theoloog.
Hij studeerde letteren en rechten in Leiden en Poitiers. In 1603 reisde hij naar Engeland, waar hij in Banbury in aanraking kwam met de puriteinen en een bekeringservaring meemaakte. Hij besloot hierop theologie te gaan studeren, keerde terug naar Nederland en werd, na nog geen twee jaar studie in Leiden, in 1606 predikant in Haamstede en Burgh. Op de classisvergadering klaagt hij verschillende keren over de losbandige geest die daar onder het volk heerst. In 1613 wordt hij predikant in Middelburg. Hij werkte hier tot aan zijn dood in 1629.
De publicatie van zijn reformatiegeschrift Philopatris in 1608 wordt wel beschouwd als het begin van de Nadere Reformatie, een piëtistische stroming in de gereformeerde kerk.
Teellinck trouwde met een Engelse vrouw die sterk beïnvloed was door het puritanisme. Samen kregen ze drie zoons: Johannes, Maximiliaan en Theodorus. Doordat Teellinck werken van de Engelse puritein William Perkins in het Nederlands vertaalde heeft hij een grote bijdrage geleverd aan de Nederlandse Nadere Reformatie.

Jacobus Koelman door A.F. Krull (1972)
Blz. 413

Jacobus Koelman (Utrecht, 1632 - Utrecht, 1695) was een Nederlands predikant en schrijver.
Hij studeerde theologie aan de Universiteit van Utrecht onder Gisbertus Voetius. Hij promoveerde 1655 in de wijsbegeerte en werd in 1657 ambassade-predikant in Kopenhagen en bij de resident der Staten te Brussel en in 1662 te Sluis in Staats-Vlaanderen. In 1674 werd hij door de Staten-Generaal uit zijn bediening ontzet en door de Staten van Zeeland uit hun gebied verbannen omdat hij zich oneerbiedig had uitgelaten over de overheid en de 'Kerckenordinge'. Er volgde een leven van omzwervingen. Overal waar hij zich vestigde en samenkomsten hield ondervond hij tegenstand van officiële kerkelijke zijde. Hij werd onder andere uit Rotterdam verbannen. In Amsterdam genoot hij aanvankelijk bescherming van zijn voormalige superieur in Kopenhagen, de oud-gezant Coenraad van Beuningen, maar uiteindelijk moest hij ook deze stad verlaten. In 1691 vestigde Koelman zich te Utrecht. Hier werden zijn huisoefeningen gedoogd en overleed hij in 1695.
Onder theologen vond Koelman medestanders in Jodocus van Lodenstein en Wilhelmus à Brakel. Deze laatste ging in zijn ijver voor Koelmans' eer en leer zo ver dat hij in 1682 vier weken werd geschorst als predikant te Leeuwarden.

Op verzoek kan ik meer foto's maken van de inhoud van elk deel apart!

Prijs per deel; resp. € 8,00; € 7,50 en € 9,00
Alle drie tegelijk: € 20,00

Verzendkosten en eventueel speciaal verzendmateriaal voor koper.

Kijk ook eens bij mijn andere advertenties.

Zondag lezen we geen mail en verkopen ook niet.